top of page
Δεν Πεθαίνουμε Δεν πεθαίνουμε Δεν Πεθαίνουμε 
             
2024

Όταν κοίταζες τα θρύψαλα στο πάτωμα από το ποτήρι που έσπασε 

νόμιζες ότι ήταν μικρά διαμάντια.
"Δεν είναι παρά μικρά γυαλάκια", σου είπα
κι όταν τα κράτησες στα χέρια σου
αντιστάθηκα.
Μετά από αυτό έπρεπε να φύγω
και ολόκληρη η Γη σκεπάστηκε με υγρό γυαλί 
σιγά σιγά γινόμαστε πλαστικοποιημένοι

και εμείς σε pause mode
έτσι σταματάει ο χρόνος
μας έμεινε ελάχιστος
σύντομα θα πεθάνουμε.
Με χρυσόσκονη στο σώμα
θα σου δείξω πως μπορώ να πετάξω.
Σπίτια κάτω από το χιόνι
και ο κόσμος σοφός
μου σκίζουν τον λαιμό
μετά θα τον φάνε
φόβος

φόβος

φόβος
κρύβομαι
παίρνω τα απαραίτητα
φεύγω
φοβάμαι

φοβάμαι

φοβάμαι
τους σημαδεύω με το όπλο μου
μου λένε :
-Δεν πεθαίνουμε

-Δεν πεθαίνουμε

-Δεν πεθαίνουμε

θα σου μιλήσω για Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενο Αντικείμενο
σιγά σιγά ανοίγει η πόρτα
με ρουφάει πάνω
φοβάμαι να φύγω από την Γη.
- Αφήστε με να κατέβω στην κόλαση.
Οι μουσικοί με τα όργανα και τις μάσκες
κατέβηκαν σε μια στάση πριν από μένα.
Η κόρη μου στηρίζει τον ουρανό με τ´ άστρα
αιωρούμενες κλωστές στα σκοτεινά σοκάκια
από τις άκρες των δαχτύλων της στάζει η μελαγχολία.
Οι λέξεις με εγκαταλείπουν
όπως εγκαταλείπω ένα σπίτι, μερικά ρούχα, αρκετό παρελθόν.
- Σε ευχαριστώ, και εγώ σ´αγαπώ.
Διπλωμένη η καρδιά.
-Σ´αγαπώ μαμά.
Συμπληρώνω τις παρακάτω προτάσεις:
Πίστευε πιο πολύ στον εαυτό σου.
Ίσως έτσι μπορέσεις να τρέξεις προς το μέρος μου.
Επιτέλους οι λέξεις πλησιάζουν με σκυφτό το κεφάλι.
Καμιά φορά μπορώ να γίνω απελπιστικά εκνευριστική
ελπίζω να με  θυμάσαι για καιρό
ας μην το καταλαβαίνεις.
Μπορείς να με βοηθήσεις ;
Σε ευχαριστώ!
Κι εγώ σε αγαπώ !
Κατάλαβες ;
 

bottom of page